áttandi

ord. numb. eighth = átti, áttundi.

* * *

and áttundi, old form átti, ord. number eighth, Lat. octavus; við (hinn) átta mann, Landn. 304; hálfr átti tögr, Clem. 47; átti dagr Jóla, Fms. iii. 137, Rb. 8, K. Á. 152, 218. The form áttandi occurs early, esp. in Norse writers, N. G. L. i. 10, 348, 350, Sks. 692 B: in Icel. writers with changed vowel áttundi, which is now the current form, Mar. 656 A. i, Hkr. ii. 286, where the old vellum MS. Ó. H. 173 has átta.